բազմակարծություն
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [bɑzmɑkɑɾt͡sutʰˈjun]
վանկեր՝ բազ•մա•կար•ծութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲացատրություն
- հասարակական-քաղաքական համակարգի բնորոշում, սոցիալական տարբեր խմբերի օրինական հնարավորությունը արտահայտելու իրենց շահերը սեփական ներկայացուցիչների (քաղաքական կուսակցությունների, արհմիությունների) միջոցով
- (բրվք․) սոցիալական և քաղաքական հայեցակարգ, որը շեշտադրում է համապատասխան խմբի կազմակերպվածություն, որը ներառում է խմբերի և նրանց գործունեության բազմազանությունը, հանդիսանում է հասարակության լայն խմբի շահերի պաշտպանության միջոց, ենթադրում է, որ այդ խմբերը լավն են, ու նրանց բազամազանությունը ծառայում է հասարակության շահերին
- (նորբ․) բազում` տարբեր կարծիքների արտահայտման թույլատրելիություն, դրա հնարավորություն ◆ Մենք իսկապես համոզվում ենք, որ միայն բազմակարծության վրա հիմնված պետությունն է, որ կարող է տևական կայունության երաշխիք հանդիսանալ։ (Մամուլ)
Հոմանիշներ
խմբագրելպլյուրալիզմ
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հարություն Ալեքսանյան, Ելեն Գոլդբերգ, Բարեվարքության եզրույթների բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ», 2016 — 128 էջ։
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։
- Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։