Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բազ•մամ•բոխ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. որտեղ մեծ ամբոխ, բազմություն կա ◆ Նրա ձայնը որոտում էր կիրճի մեջ ինչպես գարնանազայր հեղեղի շառաչ և այդ ձայնին հետևում էր բազմամբոխ զորքի աղաղակը։ (Մուրացան)
  2. հուզված, խռոված (հնց․)

Գոյական

  1. խուռն բազմություն

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել