բազմատոնայնություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [bɑzmɑtɔnɑjnutʰˈjun]

Բացատրություն

1. (լեզվբ․) միևնույն վանկում երաժշտական շեշտի փոփոխությունը, որը հաճախ քերականական արտահայության միջոցի նշանակություն է ստանում
2. (երաժշտ․) մի քանի տարբեր տոնայնությունների միաժամանակյա զուգորդումը երաժշտական ստեղծագործության մեջ

Հոմանիշներ

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ политонизм (ru) ‎(politonizm), политоничность (ru) ‎(politoničnostʹ)
• անգլերեն՝ polytonism, polytony
• ֆրանսերեն՝ polyonisme, poltonie
• գերմաներեն՝ Polytonismus

Աղբյուրներ

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
• Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։