բաթաթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑˈtʰɑtʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա•թաթ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹերևս փաթութ-ի (փաթաթ-ել) բարբառային տարբերակը (հմմտ. բլ(չ)իլ - փլ(չ)իլ)։
Գոյական
- Խոտուրջուր, Կարին, Սեբաստիա, Քղի՝ լավաշը թոնրին խփելու հարմարանք, երկարավուն բարձիկ, որով լավաշ հացի բացված խմորը խփում են թոնրի պատերին, թխելու համար, ռափաթա ◆ (Իրիցկինը) բաթաթն առավ, խփեց թոնրի բարկ պատին։ (Ավետիք Իսահակյան)
- շրջանակի ձևով երաժշտական հարվածային գործիք, որի մի երեսին քաշված է բարակ մորթի, իսկ ներսի կեղմից կաղված են բոժոժիկներ կամ մետաղյա օղակներ
- այգում, բանջարանոցում և այլն սարքված ծածկով պատսպարան
- խրճիթ, հյուղակ
- Կարին՝ արևածաղկի սկավառակը
- (խոհր․) քաղցր կարտոֆիլ, օգտագործվում է եփած, խաշած, տապակած, ստանում են ձավարեղեն, ալյուր, օսլա, սպիրտ, շաքար, նաև՝ որպես կենդանական կեր
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- բաթաթ կտրել - գունդուկծիկ դառնալ ◆ Կաշե, մեմ ա տեսնի կ'օր տղան բիրտան օձ դառավ, օլրվավ, բաթաթ կտռավ։
| Բաղադրյալ բառեր | |
| |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։