բաթալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բա•թալ
- Արարատյան, Վան՝ չափազանց մեծ
- Մուշ, Նոր Բայազետ, Վան՝ ավելորդ, անպետք, վատ ◆ Ասեց. - Էլ իմ բան բաթալ է, երթամ լե՝ բոշ չերթամ լե։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Թե որ դու էլ քո թուրը քաշիր, էն վախտը ընդոնց սեհրը բաթալ գլնի։
Արտահայտություններ խմբագրել
- բաթալ անել - Ուրմիա՝ ոչնչացնել ◆ Բողոքները... առանց հետևանքի են թողնում, կամ բաթալ եմ անում, այսինքն՝ ոչնչացնում են։ (Րաֆֆի)
- բաթալ-բաթալ խոսալ - պոռոտախոսել, փքուն բառերով ճոռոմաբանել
- բաթալ լինել - Ուրմիա՝ անհետևանք մնալ ◆ Այդ մասին պատրիարքարանից մի քանի թագրիր է գրվում, բայց դռան կողմից բաթալ է լինում, այսինքն՝ առանց հետևանքի է մնում։ (Րաֆֆի)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։