Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•ժա•կա•ցու

Ստուգաբանություն խմբագրել

Խարբերդ, Մուշ, Սեբաստիա՝ (եկեղ․) գինի, որ քրիստոնեական եկեղեցում հատկացվում է հաղորդության համար, բաժկի ◆ Առավոտյան ժամից հետո ժամհարը գնաց նշխարքի համար ալյուրն ու բաժակացուն բերեց։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ժամհարը գնաց նշխարքի համար ալյուրն ու բաժկացուն բերուց։ (Պերճ Պռոշյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։