բաժանական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑʒɑnɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա•ժա•նա•կան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- բաժանվող, որ կարող է մասերի բաժանվել
- զանազանող, սահմանազատող, բաժանման
Հոմանիշներ
խմբագրել- բաժանելի, զատելի, զատական, բաժանիչ, բաժանավոր (սահմանազատող)
- հատվածական, մասնական (որ կարելի է մասերի բաժանել)
Արտահայտություններ
խմբագրել- բաժանական դատողություն, հակադրություն - այնպիսի դատողություն կամ հակադրություն, որի անդամներից յուրաքանչյուրը տրված կարգերից որևէ մեկն է և կարող է արտահայտվել կամ Ա է, կամ Բ, կամ Գ և այլն բանաձևով ◆ Անկյունները լինում են կամ սուր, կամ բութ, կամ ուղիղ
- բաժանական շաղկապներ - տե՛ս տրոհական շաղկապներ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։