բաժանմունք
Հայերեն
Գոյական
վանկեր՝ բա•ժան•մունք
- հաստատության, հիմնարկության և այլնի ստորաբաժանում՝ մաս, որպես ինքնուրույն միավոր ամբողջի կազմում ◆ Նրա աջ ուձախ կողմերին փռվել էին արտադրական բաժանմունքների վարդագույն շենքերը։ (Բոգդան Վերդյան)
- առանձին հիմնարկ, գրասենյակ և այլն որևէ համակարգի կազմում
- շենքի, տան առաձին մաս ◆ Սրա վրա նույնպես բացվում են կամարակապ դռներ, որոնք հանում էին դեպի այդ հարկի զանազան բաժանմունքները։ (Մուրացան)
- առարկայի առանձին՝ իրարից բաժանված դարակներից յուրաքանչյուրը ◆ պահարանի բաժանմունք
- առանձին մաս, հատված, բաժին (բսբ․)
- բաժին (հնց․)
- (հնց․) դասարան, խումբ
- բաժանում (հնց․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- ջոկ (ռազմ․)
- դասարան, խումբ
- բաժին, հատված
Արտահայտություններ
խմբագրել| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։