բալալի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [bɑlɑˈli]
վանկեր՝ բա•լա•լի
- Արարատյան, Կարին՝ անբախտ, դժբախտություն բերող
Արտահայտություններ
խմբագրել- բալալի բաշ մարդ, շատ անբախտ մարդ ◆ Ի՞նչ անեմ, այ տղա, -ասըմ ա,-իմ վեց ախպերը գնացել են կռվի, ես մնացել եմ ըսենց բալալղու նստած։ ՀԺՀ
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։