բալամ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բա•լամ
- Արարատյան, Կեսարիա, Կարին, Ղարաբաղ, Նոր Ջուղա, Չարսանճագ՝ և այլն. կոչական բառ, որով դիմում են մեկին ◆ Բալամ, ժամանակիս ջոհիլիները խարոբը ըն էլած, ալ ունչ հայր ըն ճնչելիս, ունչ մայր (Խաթ)։
- (ճրտրպ․) (շին․) իջևանատուն Արևելքում
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։