Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•լա•սա•նա•կան

Ստուգաբանություն խմբագրել

բալասան տվող, բալասանի (բույսերի մասին)
բալասան պարունակող, որպես բալասան ներգործող
(փխբ․) բալասանին հատուկ, անուշահոտ, քաղցրաբույր, անուշաբույր, խնկաբույր ◆ Օդի մեջ բուրում էր շրջակա եղևնիների բալասանական խնկահոտությունը։ (Րաֆֆի)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։