բալաք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բա•լաք
բալաք 1 խմբագրել
- Արարատյան, Կարին, Մոկս, Մուշ, Սասուն, Վան՝ խատուտիկ, խայտաբղետ, սև ու սպիտակ բծեր ունեցող ◆ Բալաք մաքին աշնան դեմ ծանրել էր։ (Պերճ Պռոշյան)
- Մոկս՝ գեղեցիկ (փխբ․) ◆ Թագավորի կուշտ նստած կեղնի ուր մեկուճար աղջիկ... մեկ հուրի մալաք, աչքեր՝ բալաք, յերես՝ լուսնակ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ խմբագրել
- չալ ու բալաք - գույնզգույն, խատուտիկ
բալաք 2 խմբագրել
- Վան՝ ձիթհանքի գործիք
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։