բալլադ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑˈlːɑd]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բալ•լադ
Ստուգաբանություն
խմբագրել<баллада <պրովանս. ballada պարերգ
Բառակազմություն
խմբագրելԳոյական
- (գրկն․) քնարական փոքրիկ վիպերգ, որի մեջ բանաստեղծը հաղորդում է ոչ միայն իր հույզերն ու մտքերը, ահլևդ դրանք առաջացնող դեպքերը, երևույթներն և այլն ◆ Ով սիրում է ժողովրդի լեգենդներն ու բալլադները… ականջ կանի նա հաճույքով էս հնդկական հին զրույցին։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Բալլադ քսանվեցի մասին Եղիշե Չարենց
- ձայնական կամ գործիքային երաժշտական երկի մի տեսակ (երժշտ․)
- միջնադարում այսպես էր կոչվում պարն ուղեկցող սովորական պարզ երգը (պարերգը) հետագայում՛ պատմողական բնույթի երգերը
- դաշնամուրի կամ այլ նվագարանի (գործիքի) համար գրված, հիմնականում պատմողական բնույթի ստեղծագործություն
Հոմանիշներ
խմբագրելվիպերգ (քնարական չափածո ստեղծագործություն, հաճախ հերոսական բովանդակությամբ)
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
- Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։