Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•լուլ

բալուլ1

Արարատյան, Շիրակ՝ (ժղ․) լաթակտորների փաթաթան (մասնավորապես խանձարուրի), խանձարուր
խանձարուրի մեջ փաթաթված երեխա, տե՛ս բարուր ◆ Մայրիկ, ինձ հանիր բալուլի միջից։ (Ջիվանի) ◆ Բարուրը մոր ձեռիցն առնում, կամ սպանում, կամ ջուրն են քցում։ (Խաչատուր Աբովյան)

Արարատյան, Վան՝ բալուլ տալ - կապել, փաթաթել ◆ Քսանից ավելի ձիավոր ժամի դռանը վեր էկան, բալուլ տվին մեկ-երկուսի ձեռքը, որ ման ածեն։ (Խաչատուր Աբովյան)
բալուլ էնել - բարուրել

Բաղադրյալ բառեր
բալուլել բալուլվել

Թարգմանություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։