բախ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [bɑχ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բախ 

Ստուգաբանություն

Բնաձայնա-նկարագրական արմատ՝ մասամբ կրկնավոր. թերևս զուգահեռ հնդեվրոպական * bhu(m)bh- բնաձայնական կազմություններին. հմմտ. հունարեն βαβας՝ «շաղակրատ, շատախոս», βαββατης՝ «պարող»։

Գոյական

1. բախում, բախյուն, հարված (հզվդ․)
2. (բժշկ․) մարմնի գուրծունեության ընդանուր խանգարում, հոգեկան ցընցման կամ ֆիզիկական վնասվածքի պատճառով
3. Սասուն՝ մի գրկաչափ (փայտ)

Հոմանիշներ

1. ցնցակաթված (շոկ, հոգեկան ցնծման կամ ֆիզիկական վնասվածքի պատճառով մարմնի գործունեության ընդհանուր խանգարում)
2. տե՛ս բախյուն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։