բախտախաղ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑχtɑˈχɑʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բախ•տա•խաղ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- խաղ, որի մեջ հաջողությունը կախված է միայն պատահականությունից և ոչ թե խաղացողի հմտությունից
- մոլեխաղ ◆ Մասնագիտությունն էր պարարտ քսակով միամիտներ գտնել և բախտախաղի մեջ զանոնք սոթթել։ «Երևանյան օրեր»
- տե՛ս վիճակախաղ ◆ Կլոր սեղան և ցածլիկ, մեջտեղում մի չարխ, բախտախաղ է մանկական—կոպեկանոց վիճակ։ Եղիշե Չարենց
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս վիճակախաղ
- մոլեխաղ
Արտահայտություններ
խմբագրելբախտախաղի դնել - որևէ բան վտանգի ենթարկել՝ շահելու հույսով
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։