բախտաքար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բախ•տա•քար
- տափակ՝ մեծ՝ ծանր քար, որ ձիթհանքներում դնում են բովքարի վրա՝ կտավատը ճզմելու՝ մամլելու նպատակով
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։