Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բա•հաս•տի•կի 

  1. Համշեն՝ տոնական, հատուկ օրերի համար պահված, պահունի ◆ Ձեռք մը բահաստիկի հալավ ուներ, կողցան։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։