բաղադրիչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑʁɑdˈɾit͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա•ղադ•րիչ
Ածական
- որևէ բաղկացություն կազմող, որևէ միացության կազմի մեջ մտնող, բաղադրված, բաղադրվող ◆ Բարդ շարժման տվյալ արագությամբ բաղադրիչ արագությունների գտնելը կոչվում է արագության վերածում։
- բարդության կամ ածանցման յուրաքանչյուր մասը ◆ Պատմականորեն կատարված հնչյունափոխության հետևանքով «եա» երկբարբառը դարձել է «ե», և այսպիսով—«եաց» բաղադրիչը դարձել է «եց»։
Հոմանիշներ
խմբագրել- բաղկացուցիչ, բաղադիր (որևէ բաղկացությունկազմող, որևէ միացության կազմի մեջ մտնող)
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Գոյական
- բաղադրատարր, բաղադրամաս (որևէ բաղադրության մեջ մտնող տարր) ◆ Օդի գլխավոր բաղադրիչներն են՝ թթվածինը, ազոտը, ածխաթթուն։
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։