բաղակցություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [bɑʁɑkt͡sʰutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•ղակ•ցութ•յուն 

Ստուգաբանություն

լատ․ cohaereo` «կապված, շղթայակցված»

Գոյական

1. բաղակցելը, բաղակցվելը

Բացատրություն

1. (ֆզլգ․) մոլեկուլների (ատոմների, իոնների) միակցում ձգողական ուժի ազդեցությամբ

Հոմանիշներ

1. տե՛ս բաղադրություն
2. կպում, սերտաճում

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ cohesion ռուսերեն՝ когезия (ru) ‎(kogezija)

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։