բաղարջ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑˈʁɑɾd͡ʒ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա•ղարջ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՀազիվ թե գա հնդեվրոպական * bhel- «փչել, ուռցնել» արմատից (ըստ բաղարջի կլոր ձևի այսպես կոչված)՝ * bhelrghio- կամ * bhelrdhio- (՞):
Գոյական
- Ղարաբաղ՝ չթթված խմորից թխած, անթթխմոր հաց, կրկենի, որ առավելապես թխվում է ջրաղացում ◆ Մի իրիկուն մեծ ախպերս հանդից եկավ, կրկենի արավ (բաղարջ) գցեց կրակը։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Անջուր ջաղաց, անկրակ բաղարջ։ ◆ Ով կիրակի կերթա ջաղաց, հետը կբերի թխած բաղաճ։ Աշոտ Հովհաննիսյան
- Ղարաբաղ, Սեբաստիա՝ տե՛ս կաթնահունց
- նոր, թարմ պանիր, մաճառակ
- հատուկ պատրաստած նկանակ, որ հարսնահանդերձի հետ փեսացուի տնից ուղարկվում է հարսնացուի տուն
- (խոհր․) օգտագործվում է հատուկ խմորեղեն պատրաստելու համար
Հոմանիշներ
խմբագրել- բաղաջ, բաջուկ, կլոճ (կլոջ), կոմաճ, կրկենի, եկուն, բոմբի, լողլիկ, տրմուզ, բոքոն, պռդոն (չթթված խմորից թխած հաց) (գվռ.)
- գաթա (առանց խյուսի և յուղի թխած)
Արտահայտություններ
խմբագրել- Արարատյան՝ բաղարջ-չաղարջ - բաղարջանման թխվածքներ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։