բամբակ-կոկով
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բամ•բակ-կո•կով
- թույլ՝ կնատ՝ խեղճ ու անճարակ մարդ ◆ Շատ բամբակ-կոկով էս եղեր, ծո։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։