Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բամբասասիրութիւն

վանկեր՝ բամ•բա•սա•սի•րութ•յուն

Ստուգաբանություն

բամբասանք սիրելը, բամբասասեր լինելը, բամբասասերի հատկությունը ◆ Կամսարյանը… ծանոթ չլինելով գյուղացիների բամբասասիրությանը, հալած յուղի տեղ ընդունեց գեղջուկի բոլոր խոսքերը։ (Մուրացան)
բամբասասերի բնավորություն, վարքագիծ

չարախոսություն, չարաբանություն, չարասացություն, բամբասկոտություն (բամբասասեր լինելը)
բամբասամոլություն (բամբասելու մոլուցք)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ to gossip գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ склонность к сплетням (ru) ‎(sklonnostʹ k spletnjam), к пересудам (ru) ‎(k peresudam) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։