բամփել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑmˈpʰɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բամ•փել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բայ
- Ղարաբաղ՝ տե՛ս բամփաչել, բամփով խփել ◆ Մայրը բամփեց դստեր գլխին։ (Րաֆֆի) ◆ Սպիտակ դևը, իր լայն թևերով բամփում է Արագածի գագաթին ու մռնչում։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Գլխիս են բամփում, որ ձայնս կտրեմ։ Պարույր Սևակ ◆ Գլխիդ բամփող ենք բերել։ Սահակ Ամատունի
- ձեռքի բաց ափով խփել
- թաթով խփել
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս հարվածել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։