Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•յա•թի

Ստուգաբանություն

ողբերգական բանաստեղծության տեսակ ◆ Աչքին ընկավ մի բայաթի, սկսեց կարդալ մի հատված։ Եղիշե Չարենց
Արարատյան, Թբիլիսի, Կարին՝ մեղեդի, արևելյան երաժշտության տխուր եղանակ ◆ Այգիների կողմից լսվում էր բայաթու ծործոր ձայն։ (Ակսել Բակունց) ◆ Զուռնաչին ծվանը փչեց․․․ ու բայաթին զլեցին։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Վարդանս սկսեց մի անուշ բայաթի։ (Ջավախեցի)
Արարատյան՝ ողբ, սուգ
արևելքի ժողովրդական պոեզիայում տարածված յոթվանկանի քառատող բանաստեղծություն, որը կատարվում էր նվագի ուղեկցությամբ

Բաղադրյալ բառեր
բայաթի-շարք

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։