Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑjɑˈt͡sɑnt͡sʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•յա•ծանց 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (լեզվբ․) այն ածանցը, որը բայերի կազմության մեջ (բայարմատի և վերջավորության միջև) հանդես են գալիս իբրև բաղադրիչ տարր
  2. հիմնականում բայ կազմող, բայակազմական ֆունկցիա ունեցող ածանցը ◆ Բայածանցները սերտորեն կապված են բային հատուկ քերականական հատկությունների հետ։

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։