բայարմատ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑjɑɾˈmɑt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա•յար•մատ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- բայի բայիմաստ արտահայտող մասը, առանց ածանցների և վերջավորությունների, որ բաղադրյալների չի բաժանվում ◆ Գոյական է կոչվում այնպիսի հիմքը, որտեղ բայարմատի եզրին կցված են եց, աց բաղադրիչները։
- բայական արմատ, իբրև բայահիմք գոյություն ունեցող արմատ, որից կազմված այլ խոսքի մասերի պատկանող բառերը ածանցական են
Հոմանիշներ
խմբագրել- բայահիմք, բայի արմատ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։