Հայերեն

վանկեր՝ բա•նակ•վել• 

Բառակազմություն

խմբագրել

Բայ

  1. (նորբ․) Հավաքվել, կուտակվել` զինվելու, ռազմական գործողություններ վարելու համար։ Դուք կարող էիք եղեռնից փրկել ազգս արնաքամ, բայց չբանակվեց ոչ մի թրախաչ։ ◆ Դուք կարող էիք եղեռնից փրկել ազգս արնաքամ, բայց չբանակվեց ոչ մի թրախաչ։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ

խմբագրել