Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑnɑkt͡sʰutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բանակցութիւն

վանկեր՝ բա•նակ•ցութ•յուն 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. կարծիքների փոխանակություն որևէ բանի մասին
  2. (դվնգ․) կարծիքների, առաջարկությունների և այլնի պաշտոնական փոխանակություն երկու կամ ավելի կողմերի միջև՝ որևէ հարցի վերաբերմամբ համաձայնության գալու համար ◆ Գոռոզ հագարացին ավելորդ էր համարում մինչև անգամ բանակցություն սկսել։ (Մուրացան) ◆ Նա սիրով ընդունեց նրան և պատվով ճանապարհ դրեց, բայց թե ի՞նչ խոսեցին, ի՞նչ բանակցություններ վարեցին, այդ ոչ ոք չիմացավ։ Ստեփան Զորյան

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. խորհրդակցություն, խոսակցություն, պայմանախոսություն (կարծիքների փոխանակություն որևէ հարցի (հարցերի) մասին) (հզվդ․)
  2. դեսպանախոսություն, դեսպանություն, բանագնացություն (պաշտոնական կարծիքների, փոխանակություն երկու կամ ավելի կողմերի միջև)

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. հաշտության բանակցություններ
  2. բանակցություններ վարել

Աղբյուրներ խմբագրել