բանահավաք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑnɑhɑˈvɑkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ բանահաւաք
վանկեր՝ բա•նա•հա•վաք
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ժողովրդական բանավոր ստեղծագործությունները հավաքող, ուսումնասիրող, գրի առնող անձ ◆ Մեր սակավաթիվ մասնագետ գյուղատնտեսներից մեկը և ժողովրդական բանահավաք է։ (Նար-Դոս)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- հավաքիչ (ժողովրդական բանավոր ստեղծագործությունները հավաքող, գրի առնող (ձայնագրող և այլն))
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։