բանասիրություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [bɑnɑsiɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բանասիրութիւն

վանկեր՝ բա•նա•սի•րութ•յուն 

Ստուգաբանություն

phileo-սիրում եմ, logos-խոսք

Գոյական

1. ժողովրդի լեզվի և գրական մշակույթի ուսումնասիրությամբ զբաղվող գիտությունների ընդհանուր անունը (ֆիլոլոգիա)
2. մասնավոր առումով՝ հին մատենագրության և ձեռագրերի ուսումնասիրությունը
3. գիտություն, որն ուսումնասիրում է լեզվի և գրականության հետ կապված հարցերը

Հոմանիշներ

1. ֆիլոլոգիա

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ philology գերմաներեն՝ Philologie դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ филология (ru) ‎(filologija) վրացերեն՝ {{fr|philologie}

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
• Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։