բանաստեղծական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑnɑstɛʁt͡sɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա•նաս•տեղ•ծա•կան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- բանաստեղծի՝ բանաստեղծ լինելուն հատուկ, վերաբերող ◆ Յուր բանաստեղծական անզուգական հանճարով կարողացավ արժանապես երգել ահավոր հավիտենականի զորությունն ու բարությունը։ (Մուրացան)
- բանաստեղծության վերաբերող, հատուկ, բանաստեղծության բնույթ ունեցող ◆ բանաստեղծական պատկերացում
- (փխբ․) գեղեցիկ, վսեմ, գրավիչ, պատկերավոր ◆ Եվ սկսեցին մի բանաստեղծական զրույց արեգակի, լուսնի, երկնքի, երկրի, ջրի և կրակի մասին։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- բանաստեղծություն հանդիսացող ◆ Բարդենու բնի վրա… փորագրել են սիրային բանաստեղծական ակնարկներ։ (Նաիրի Զարյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- պոետական, քնարերգական, տաղերգական, քերթողական (բանաստեղծին հատուկ, վերաբերող, բանաստեղծության բնույթ ունեցող)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։