բանավեճ
Հայերեն
Գոյական
վանկեր՝ բա•նա•վեճ
- գրավոր կամ բանավոր հրապարակային քննարկում՝ մտքերի փոխանակություն որևէ խնդրի մասին (գիտական, քաղաքական, գրական և այլն), դիսկուսիա ◆ Չկարողացա իմանալ, թե այդ բանավեճը ինչի հանգեց։ (Ավետիք Իսահակյան)
- բանակռիվ
- (փխբ․) վեճ, վիճաբանություն, խոսքակռիվ ◆ Իբրև թե չէր էլ եղել բնավ կռիվ ու բանավեճ։ (Նաիրի Զարյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- բանակռիվ, վիճաբանություն, գրավեճ
- բանամարտ, բանամարտություն, բանակռվություն (հնց․)
- դաքռակ (դիսկուսիա) (բրբ․)
Արտահայտություններ
խմբագրել| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։