բանատեղ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑnɑˈtɛʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա•նա•տեղ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- Մեղրի՝ բանելու, աշխատելու տեղ, գործատեղ ◆ Սոսը էտոցն էլ խրեց մեջքը ու գնաց փոխարա բանատեղ Վարդիթերենց հիքին փորելու։ (Պերճ Պռոշյան)
- Արարատյան՝ խոսակցության առարկա ◆ Աշխարհք չընկնեիր, որ էսօր․․․ աշխարհքի մեջ խոսելու բանատեղ չլինեիր։ (Պերճ Պռոշյան)
- Խոտուրջուր՝ զբաղմունք ◆ Դուն ալ բան չունես, բանատեղ փետա կենես։ Մհ
- նշանադրության հանդես, խրախճանք
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- բանատեղ դառնալ, լինել -
- պատճառ՝ առարկա դառնալ ◆ Ես ոնց որ տեսնում եմ, դու օրեցօր գրի բանատեղ ես դառնում։ (Պերճ Պռոշյան)
- բարդանալ (վերքի, հիվանդության մասին) ◆ Փուշը մտել էր եղնգի տակը, մատը ուռեց, բանատեղ ըլավ։ Սահակ Ամատունի ◆ Մի պզուկ դուրս եկավ, քանի գնաց, բանատեղ դառավ։ Սահակ Ամատունի
- բանատեղ գցել, դնել - բանի տեղ դնել, կարևորություն տալ, ուշադրության առնել ◆ Ես նրա խոսքը բանատեղ չեմ քցի։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Շողոն ո՞վ ա, որ ասածն էլ բանատեղ ես քցում։ (Ձեռագիր)
- Արարատյան՝ բանատեղ անել - մի չնչին բանից վերք կամ հիվանդություն առաջ բերել ◆ Ականջդ փեդով շատ մի քչփորիլ, բանատեղ կանես։ Սահակ Ամատունի
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։