Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բանդուել

վանկեր՝ բանդ•վել

Ստուգաբանություն խմբագրել

(գվռ․) բանդել-ի կրավորական և չեզոք
Կարին, Ղարաբաղ՝ փակվել, ինքն իրեն ներփակել որևէ տեղում, կապվել, բանտարկվել ◆ Մհեր վես անձավի մեջ բանդվեց անել։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Տղին հենց անըմ են, վեր բանդվում ա ու կարըմ չի տեղովը էլա քյընա։ ՀժՀք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։