Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բանդուել

վանկեր՝ բանդ•վել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. (գվռ․) բանդել-ի կրավորական և չեզոք
  2. Կարին, Ղարաբաղ՝ փակվել, ինքն իրեն ներփակել որևէ տեղում, կապվել, բանտարկվել ◆ Մհեր վես անձավի մեջ բանդվեց անել։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Տղին հենց անըմ են, վեր բանդվում ա ու կարըմ չի տեղովը էլա քյընա։ ՀժՀք

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել