Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•նեց•նել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. բանել-ի պատճառական, բանել տալ
  2. աշխատեցնել ◆ Խելոք ախպերը միշտ բանեցնում ու չարչարում է հիմարին։ Հովհաննես Թումանյան
  3. գործողության մեջ դնել, գործի գցել, գործածել, կիրառկել, օգտագործել ◆ Մայրը ինքնաեռը օժիտ էր բերել հոր տնից և բանեցնում էր միայն վերին աստիճանի բացառիկ դեպքերում։ (Բոգդան Վերդյան) ◆ Լևոնը հռետորական ոչ մի ձև չէր բանեցնում։ (Նաիրի Զարյան)
  4. գործադրել, որոշ բանի համար, հատկացնել որոշ նպատակի
  5. գործի գցել, գործունեության մեջ դնել, շարժման՝ գործողության մեջ դնել ◆ բանեցնել մեքենա
  6. (հզվդ․) օգտագործել, շահագործել ◆ Երբ ամուսնության մեջ միմիայն մետաղ կա, էրիկն պարզապես հանք բանեցնելու համար կառնե այդ կինն։ Հակոբ Պարոնյան
  7. գործածելով մաշել, սպառել, սպառելով գործածել ◆ Օրական մեկ տուփ ծխախոտ է բանեցնում:
  8. հարադրությունների ու կայուն կապակցությունների մեջ՝ գործադրել ◆ խելք, միտք, ճարպկություն, ուժ և այլն բանեցնել

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս օգտագործել
  2. գործածել
  3. շահագործել

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. խորամանկություն բանեցնել
  2. խելք բանեցնել
  3. հնարագիտություն բանեցնել

Աղբյուրներ

խմբագրել