Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•նիկ

Ստուգաբանություն խմբագրել

Էվերիկ, Պոլիս, Սեբաստիա՝ (արևմտհ․) (փղքշ․) բան բառի փաղաքշական ◆ Հավատացեք, որ հեչ բանիկ մը չիկա։ «Երևանյան օրեր» ◆ Բանիկ մըն ալ չի գտներ։
(հնց․) ճարտար, պերճախոս
Վան՝ փայտե գործիք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։