Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բան•ջար 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Հազիվ թե կապ ունի հնդեվրոպական * bhendh- «կապել» արմատի հետ։ Թուրքերեն panĵar, վրացերեն banĵar և այլ նման բառերը Աճառյանը համարում է հայերենից փոխառյալ։

Գոյական

  1. Համշեն՝ (բսբ․) ուտելի բանջարանոցային խոտաբույսեր, կանաչի ◆ Հուռին գնաց բանջարի, բանջար չեղավ՝ խոտ եղավ։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Բանջարի ծիլերը աղվամազի նման սպիտակի էին տալիս։ (Ակսել Բակունց)
  2. առհասարակ ուտելի խոտեղեն
  3. զանազան տեղերում տարբեր տեսակի բանջարի անուն
  4. բանջարից պատրաստված կերակուր, աղցան ◆ Գարունքվանից մեր քորփեքը բանջարի հույսին են մնացել։ Անահիտ Սեկոյան ◆ Անճարն ա կերել բանջարը։
  5. Ղարաբաղ՝ տե՛ս եղինջ ◆ Սիրտս բանջար ա ուզըմ, ըսօր քաղի, էփի։ (Ձեռագիր)
  6. Ղարաբաղ՝ հարիսայի նման կերակուր, որ պատրաստվում է ոչխարի յուղոտ մսով, ձավարով և հյուսածո չորացած բանջարով
  7. (խոհր․) պատրաստում են աղցաններ, ապուրներ, տապակում, խաշում, թթու դնում

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. բանաջարեղեն (միամյա կամ բազմամյա բանջարանոցային բույսեր, որոնք օգտագործվում են իբրև սնունդ)
  2. տե՛ս կանաչեղեն
  3. տե՛ս եղինջ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. բանջար գցել - բանջար եփել
  2. հայոց բանջար - մի տեսակ ծաղկաբույս, նվիկ

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։
  • Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։