բանջար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑnˈd͡ʒɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բան•ջար
Ստուգաբանություն
խմբագրելՀազիվ թե կապ ունի հնդեվրոպական * bhendh- «կապել» արմատի հետ։ Թուրքերեն panĵar, վրացերեն banĵar և այլ նման բառերը Աճառյանը համարում է հայերենից փոխառյալ։
Գոյական
- Համշեն՝ (բսբ․) ուտելի բանջարանոցային խոտաբույսեր, կանաչի ◆ Հուռին գնաց բանջարի, բանջար չեղավ՝ խոտ եղավ։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Բանջարի ծիլերը աղվամազի նման սպիտակի էին տալիս։ (Ակսել Բակունց)
- առհասարակ ուտելի խոտեղեն
- զանազան տեղերում տարբեր տեսակի բանջարի անուն
- բանջարից պատրաստված կերակուր, աղցան ◆ Գարունքվանից մեր քորփեքը բանջարի հույսին են մնացել։ Անահիտ Սեկոյան ◆ Անճարն ա կերել բանջարը։
- Ղարաբաղ՝ տե՛ս եղինջ ◆ Սիրտս բանջար ա ուզըմ, ըսօր քաղի, էփի։ (Ձեռագիր)
- Ղարաբաղ՝ հարիսայի նման կերակուր, որ պատրաստվում է ոչխարի յուղոտ մսով, ձավարով և հյուսածո չորացած բանջարով
- (խոհր․) պատրաստում են աղցաններ, ապուրներ, տապակում, խաշում, թթու դնում
Հոմանիշներ
խմբագրել- բանաջարեղեն (միամյա կամ բազմամյա բանջարանոցային բույսեր, որոնք օգտագործվում են իբրև սնունդ)
- տե՛ս կանաչեղեն
- տե՛ս եղինջ
Արտահայտություններ
խմբագրել- բանջար գցել - բանջար եփել
- հայոց բանջար - մի տեսակ ծաղկաբույս, նվիկ
Բաղադրյալ բառեր | |
|
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։
- Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։