Հայերեն

վանկեր՝ բան•ջո 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

< банджо < անգլ․ banjo < իսպ․

Գոյական

  1. (երժշտ․) լարային, կսմիթային երաժշտական գործիք, որի տարատեսակներն օգտագործվում են ջազում, իրանը նման է կաշվե թաղանթով տափակ դափի՝ 4-9 լարով, XVII դարում Աֆրիկայից բերվել է ԱՄՆ

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։