Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բան•սար•կու

Ստուգաբանություն խմբագրել

խառնակիչ, քսությամբ, չարախոսությամբ միմյանց դեմ գրգռող, կռվեցնող ◆ Ողջույն չտալով սուրբ հրեշտակին Բանսարկու դևը նախապատվում են։ (Սմբատ Շահազիզ) ◆ Պատրաստել եք պատասխանը, — հարցրեց բանսարկու ձայնով Խոսրովը։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Նրա վրա հավասար ազդեցություն ունեին թե մեծը և թե փոքրը… թե խարդախ բանսարկուն, և թե իմաստուն խորհրդականը։ (Մուրացան)
զրպարտիչ, քսու, չարախոս ◆ Բանսարկու երկու ցուցամատները կցեց միմյանց հետ, որ միության նշան էր։ (Րաֆֆի)

չարախոս, չարաբան, խառնակիչ, նենգարկու, սադրիչ, որոմնացան, պարսավադետ, պարսավադիր, շոգեմոգ, փասքուս, քսմուս, մուրբերան, մուր թոթվող, սատանի բուրվառ, սև սատանա (չարախոսությամբ, քսությամբ միմյանց դեմ լարող) (գրք․), (ժղ․)
տե′ս զրպարտիչ

Բաղադրյալ բառեր
բանսարկություն բանսարկուական

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ schemer, conniver, slanderer, traducer գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ ябедник (ru) ‎(jabednik), ябеда (ru) ‎(jabeda), наушник (ru) ‎(naušnik) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։