բանսարկու
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑnsɑɾˈku]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բան•սար•կու
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- խառնակիչ, քսությամբ, չարախոսությամբ միմյանց դեմ գրգռող, կռվեցնող ◆ Ողջույն չտալով սուրբ հրեշտակին Բանսարկու դևը նախապատվում են։ (Սմբատ Շահազիզ) ◆ Պատրաստել եք պատասխանը, — հարցրեց բանսարկու ձայնով Խոսրովը։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Նրա վրա հավասար ազդեցություն ունեին թե մեծը և թե փոքրը… թե խարդախ բանսարկուն, և թե իմաստուն խորհրդականը։ (Մուրացան)
- զրպարտիչ, քսու, չարախոս ◆ Բանսարկու երկու ցուցամատները կցեց միմյանց հետ, որ միության նշան էր։ (Րաֆֆի)
Հոմանիշներ
խմբագրել- չարախոս, չարաբան, խառնակիչ, նենգարկու, սադրիչ, որոմնացան, պարսավադետ, պարսավադիր, շոգեմոգ, փասքուս, քսմուս, մուրբերան, մուր թոթվող, սատանի բուրվառ, սև սատանա (չարախոսությամբ, քսությամբ միմյանց դեմ լարող) (գրք․), (ժղ․)
- տե′ս զրպարտիչ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։