բան-ման
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [bɑn ˈmɑn]
վանկեր՝ բան-ման
- որևէ բան՝ առարկա, գործողությույն ևայլն ◆ Հը, բան-ման կա՞, թե չէ։ (Ակսել Բակունց)
Արտահայտություններ
խմբագրել- բան-ման շինել, որևէ գործ կատարել, աշխատել ◆ Ծղալոբ ջան, դու ո՞նց ես, բան-ման շինեցի՞ր, թե ոչ,- կամացուկ հարցրեց երիտասարդ գդակագործին։ (Մուրացան)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։