բաշուլա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բա•շու•լա
- Վան՝ ձմերուկ ◆ Մեր կասա․− Որթի․․․ տըտի էհաս անմահութնի բաշուլա (ձմերուկ) պիրես, ուտեմ, ժրեմ, թա չը պիրես, գո տը մեռնիմ։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
- Բաղեշ՝ սերմացուի նպատակով պահվող շատ հասած, խոշոր, դեղնած վարունգ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։