բաջանաղ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բա•ջա•նաղ
- Արարատյան, Թբիլիսի, Կարին, Ղարաբաղ, Մուշ, Նոր Ջուղա, Շամախի, Վան՝ կնոջ քրոջ ամուսինը, քենակալ ◆ Օխտը բաջանաղ ճամփա գնալիս ասիլ ին՝ մե մարթ չկա հիդը խոսինք։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան) ◆ Էրկու քուր դառիր ին հիրար տեգերկին, էրկու աղբար դառիր ին հիրար բաջանաղ։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։