Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բառակոյտ

վանկեր՝ բա•ռա•կույտ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. որևէ բնագրում բառերի կույտ, իրար ետևից ասված, շարված բառերի անիմաստ կուտակում, բառերի խճողում ◆ Մի հնաբուխ ծաղր ու ծանակ՝ Բառակույտի մի սև բանակ։ Հովհաննես Շիրազ
  2. (փխբ․) շատ ու ավելորդ բառերով խճողված գրվածք

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել