Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•ռա•հյուս 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. բառերն իրար կցմցող, ապաշնորհ բանաստեղծ ◆ Թող բառահյուսը, բզզալով անքուն, Մրե յուր տողերը։ (Սմբատ Շահազիզ)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս հանգաթուխ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել