Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•ռա•հյուս 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. բառերն իրար կցմցող, ապաշնորհ բանաստեղծ ◆ Թող բառահյուսը, բզզալով անքուն, Մրե յուր տողերը։ (Սմբատ Շահազիզ)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. տե՛ս հանգաթուխ

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել