Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•ռիկ

Ստուգաբանություն

բառ-ի նվազական
անվայել, հայհոյական կամ աղճատված բառ (նվստ.)
օժանդակ բառ, որ բառերին կամ նախադասություններին տալիս է իմաստային երանգ կամ ծառայում է քերականական զանազան իմաստների արտահայտման, բառ-մասնիկ ◆ մի արգելականը, էլ և այլն (այժմ այս կարգի բառերի մեծագույն մասը հատկացնում են եղանակավորող բառերի խմբին) (լեզվբ․)

բառ-մասնիկ (օժանդակ բառ, որ բառերին կամ նախադասություններին տալիս է իմաստային երանգ կամ ծառայում է քերականական զանազան իմաստների արտահայտման) (քրկն․)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։