Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•վա•կա•նաց•նել

Ստուգաբանություն խմբագրել

բավական չափով լինել, բավարարել, հերիք անել, կարիքները անհրաժեշտ չափով բավարարել ◆ Մարիամի սիրտը անհանգիստ զարկում էր, օդը չէր բավականացնում։ (Բոգդան Վերդյան)
(հնց․) գոհացնել, բավականություն պատճառել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ suffice գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ хватить (ru) ‎(xvatitʹ), хватать (ru) ‎(xvatatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։