բավականություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [bɑvɑkɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բաւականութիւն

վանկեր՝ բա•վա•կա•նութ•յուն 

Գոյական

1. գոհ լինելը
2. հաճույք, վայելք ◆ Ասոն իրեն զրկում էր շատ բավականություններից։ (Նաիրի Զարյան)
3. բավական չափով լինելը, բավական լինելը, գոհ լինելը
4. ձեռնահասություն, կարող լինելը (հին)
5. տհաճ, անախորժ բան (փխբ․) (հեգն․)

Հոմանիշներ

1. հաճույք, վայելք, ախորժանք (մի բանից բավական լինելը) (հնց․)
2. տե՛ս գոհունակություն
3. տե՛ս բավարարություն

Արտահայտություններ

1. բավականություն պատճառել - հաճույք պատճառել ◆ Նրան միշտ մեծ բավականություն էր պատճառում, երբ մտնում էր այդ հարուստ ապարանքը։ (Րաֆֆի)
2. բավականություն ստանալ
3. մեծ բավականությամբ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ pleasure, gratification, gusto գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ удовольствие (ru) ‎(udovolʹstvije), удовлетворение (ru) ‎(udovletvorenije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։