բավաջ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [bɑˈvɑd͡ʒ]
վանկեր՝ բա•վաջ
- Ուրմիա՝ չնչին, անպետք, տկար, հալից ընկած ◆ Ղառդ էլավ, ղռաթը կայնավ... կասսե մե բավաջ ուլախ ի։ (Ջավախեցի)
Արտահայտություններ
խմբագրել- բավար առնել Բաղեշ, Պարտիզակ՝ դադար առնել
- բավար ընկնել Բաղեշ՝ բավարարել
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։