բավիղ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑˈviʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ բաւիղ
վանկեր՝ բա•վիղ
Ստուգաբանություն
խմբագրել- Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ * bheuelā- կամ * bheuilā՝ * bheu- «աճել, լինել, ապրել, բնակվել» արմատից. հմմտ. հունարեն φωλεός (< * bhō(u)lo) «որջ, բուն», φωλέω՝ «որջում թաքնվել, մնալ, պահվել»։
- հուն. labyrintos
Գոյական
- (պատմ․) ոլորապտույտ անելանելի, խճճված անցումներով տեղ, պարտեզ և այլն, լաբիրինթոս ◆ Տանում էր դեպի իր գետնափոր մութ բավիղը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- մարդու և ողնաշարավոր կենդանիների ներքին ականջը, որ ծառայում է իբրև լսողության և հավասարակշռության գործարան, լաբիրինթոս (կզմխս․)
- (փխբ․) խճողված, խառնաշփոթ հանգամանքների, մտքերի և այլն ցանց, խճճվածություն, խառնակություն ◆ Իկարի պես բավիղն է լքում և պայքար է նետվում խռովահույզ։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
- խիստ խճճված ելումուտքով, անցումներով և բազմաթիվ սենյակներով հսկայական շենք (Եգիպտոսում, Հունաստանում)
- (ճրտրպ․) (շին․) գունավոր քարերից ձևավոր շարված հատակ
Հոմանիշներ
խմբագրել- լաբիրինթոս (մարդու և ողնաշարավոր կենդանիների ներքին ականջը, որ ծառայում է իբրև լսողության և հավասարակշռության գործարան)
- տե՛ս լաբիրինթոս
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։